مهر یکی از هنرهای مورد نیاز بشر است که از زمان های دور، پس از دوستی، محبت، یکدلی و گاهاً به خاطر خشونت و ستیز، به خلق اشیائی پرداخت تا بتواند به کمک دیگران دشواری ها را از سر راه پیشرفت خود برداشته و از گزند اتفاقات طبیعی و قومی رهائی یابد. انسان با سعی، تلاش و پشتکار فراوان درک کرد که باید قانون و نظم را در کارش ایجاد کند. پس تمامی تلاش خود را به کار برد تا، علامت و نشانی را برای این منظور بوجود آورد. این کوشش، زائیده هنر در زندگیش بود و آن مهر و نشانی بود که تا به امروز آن را مورد استفاده قرار داده است.
رایج ترین و کاربردی ترین مهر از زمان های گذشته تاکنون، در انگشت نگاری، مورد استفاده قرار می گرفته است. بدین معنا که هرگاه انگشت آغشته به جوهر را بر روی کاغذ بگذارند، از پوست عاجدار انگشت اثری بر کاغذ به جا می ماند که نشانه تایید و سندیت می باشد و به عنوان نوعی مهر استفاده می شود. به این نوع مهر، ضرب انگشت یا اثر انگشت نیز می می گویند، که در انگشت نگاری کاربرد دارد و تا به امروز نیز معمول می باشد. در مواردی مانند ثبت قرارداد های کاری، عقد نامه و... ، امضا بدون اثر انگشت هیچ اعتبار قانونی ندارد. کاربرد دیگر این نوع مهر انگشت، برای افرادی است که نمی توانند نامه ها و یا سندها را امضاء کنند.
