مهر سنگی :
مهرهای قدیمی (خصوصا مهرهای مربوط به زمان ساسانی) کم و بیش نشان دهنده موقعیت اجتماعی صاحب مهر بودند. همانگونه که در تاریخچه ساخت مهر (قسمت چهارم) ذکر کردیم، مهر پادشاهان و سیاستمداران و سپاهیان بیشتر به شکل نگینی از سنگ های قیمتی (یاقوت، زمرد، لعل های مرغوب، فیروزه نیشابور) که بر انگشتری طلا یا نقره قرار می گرفت ساخته می شده است. اما مهرهای اغلب افراد (قشر متوسط جامعه) از سنگ های نیمه قیمتی (عقیق، در، حدید یا یشم، و ...) بوده و تراشی بر روی آن ایجاد کرده اند که جای حلقه یا رکاب را هم می گیرد. در بسیاری از مهرها هم سوراخی ایجاد کرده که از آن بندی می گذرانده اند.